بررسی راه های پیشگیری از بروز اسکار سوختگی: یک مقاله مروری

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,755

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCBMED08_090

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه اسکار سوختگی، ضخیم شدن و تغییر رنگ پوست، بعد از فرایند ترمیم سوختگی می باشد که بافت های آسیب دیده آن، به طور کامل بازسازی نشده اند است. توجه به شیوع بالای اسکار سوختگی و تحمیل صدمات جسمی، روحی، اجتماعی و اقتصادی به بیماران و خانواده آنان، پیشگیری از بروز این عارضه و تدوین خط مشی موثر، اهمیت زیادی دارد، لذا هدف از انجام این مطالعه، بررسی روش های پیشگیری از بروز اسکارهای سوختگی است. روش جستجو: این مقاله از نوع مروری بوده و با استفاده از منابع معتبر اینترنتی (PubMed, ISI WEB of Science CINAHL, Proust) در سال 1397 تهیه شده است. یافته ها: نتایج نشان داد، برای جلوگیری از ایجاد اسکارهای سوختگی، روش های زیادی وجود دارد. فشاردرمانی، استفاده از کشش، اسپلینت و بانداژهای الاستیک به عنوان اولین راه غیر تهاجمیف با تاثیر بر گرانوله شدن بافت و تضعیف رشد میوفیبروبلاست ها، از ایجاد اسکار جلوگیری می کند. فراورده های حاوی سیلیکون، یکی دیگر از روش های غیرتهاجمی است که با تشدید کلاژن سازی، آب رسانی، کاهش حرارت و انتقال اکسیژن، سبب کاهش ایجاد اسکار می شوند. کرتیکواستروئیدها به همراه اینتروفرون آلفا، با سرکوب التهاب و وراپامیل با توانایی کاهش تولید ماتریکس خارج سلولی، از ایجاد اسکار جلوگیری می کنند، لیزر پالس دار رنگی، به وسیله تخریب انتخاب میکروواسکولار زخم، با فرایند فوتوترمولیز، روش دیگری برای پیشگیری اسکار است. ماساژ با روغن گیاهی، از جمله روغن بادام شیرین، زیتون کنجد و نارگیل، با شکستن پیوندهای قوی بین الیاف های بافتی، جابجایی مایعات بینابینی، کاهش حساسیت پوستی، کاهش تورم، نرم کردن پوست و کاهش خارش، کاهش تشکیل اسکار را در پی دارد. مرطوب کننده ها با کاهش تبخیر آب و پانسمان فشاری با کاهش فشار پرفیوژن مویرگی، در تسریع بلوغ کلاژن و پیشگری از اسکار موثر هستند. استفاده از سلول های بنیادی مشتق از چربیف با جلوگیری از تبدیل فیبروبلاست به میوفیبروبلاست و کاهش رسوب کلاژن، باعث کاهش تشکیل اسکار می شود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اولویت پیشگری نسبت به درمان اسکارهای سوختگی، نبود روش پیشگری واحد و عدم انجام روش های پیشگری از بروز اسکار در مراکز درمانی به صورت روتین، توصیفه می شود، مطالعات بیشتری پیرامون بررسی روش های موجود ا نجام گیرد.

نویسندگان

زهراسادات کرانیان

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

مسعود فلاحی

کارشناس ارشد پرستاری داخلی جراحی، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

صابر کاکازاده

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

سمیه مهدوی

کارشناس ارشد پرستاری داخلی جراحی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران