بررسی نوع عفونت ناشی از زخم سوختگی در بخش سوختگی بیمارستان (مروری)

مقدمه: با توجه به آمار سازمان بهداشت جهانی، تقریبا 20-25 درصد بیماران بستری در بیمارستان دچار انواع مختلفی از عفونت های بیمارستانی می شود. عفونت بیمارستانی ناشی از زخم سوختگی، یک دلیل عمده مرگ و میر و ناتوانی در این بیماران می باشد. روش کار: مطالعه ی حاضر مروری بوده و با استفاده از بانک های اطلاعاتی و موتورهای جستجوی علمی نظیر Googel scholar و کلید واژگان عفونت بیمارستانی، سوختگی و خودمراقبتی با طراحی مقطعی انتخاب شدند. یافته ها: در مجموع مقالات بررسی شده زخم سوختگی، محیط بسیار مناسبی برای رشد و تکثیر میکروارگانیسم ها است. بافت های داخل زخم سوختگی، زنده نیستند و عروق خونی ندارند، به این دلیل پلی مورفونوکلئرها، آنتی بادی ها و آنتی بیوتیک های سیستمیک نمی توانند به درون آن نفوذ کنند. بدین ترتیب شرایط داخل زخم برای رشد باکتری ها و قارچ های فرصت طلب از قبیل کاندیدا، موکور، رایزوپوس، پنی سیلیوم و آسپرژیلوس مهیا می باشد. در حالی که استفاده گسترده آنتی بیوتیک های موضعی و سیستمیک، عمل جراحی زود هنگام و روش های مراقبت و جداسازی بیماران منجر به کاهش قابل توجهی در عفونت های باکتریایی زخم شده است، بروز عفونت های قارچی مهاجم زخم سوختگی را در بیماران با سوختگی وسیع افزایش داده است. بیشترین شیوع عفونت بیمارستانی میکروارگانیسم مولد عفونت استافیلوکوک اورئوس بود. بین درصد سوختگی و عفونت بیمارستانی از زخم، رابطه معنی داری مشاهده می شود. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای عفونت بیمارستانی ناشی از زخم سوختگی در بیماران بستری شده در بیمارستان، رعایت استانداردهای کنترل عفونت در بخش، ضروری به نظر می رسد.