ارزیابی پارامترهای چهارگانه ی الگوریتم ژنتیک به منظور به دست آوردن بهترین حل برای مسائل طراحی شبکه

معمولا پس از انجام مطالعات طراحی شبکه، این مسئله مطرح می شود که تاثیرپذیری متغیرهای خروجی از متغیرهای ورودی یک مدل چگونه می باشد. به عبارت دیگر چگونه می توان روشی برای تغییر دادن در ورودی های یک مدل آماری به صورت سازمان یافته سیستماتیک به کار برد که بتوان تاثیرات این تغییرها را در خروجی مدل پیش بینی کرد . این کار معمولا به وسیله تحلیل حساسیت انجام می شود لذا در این مطالعه تحلیل حساسیت دو پارامتر میزان بهینگی تابع هدف مسئله و زمان حل مسئله نسبت به تغییر در پارامترهای چهارگانه ی الگوریتم ژنتیک مورد بررسی قرار می گیرند. به عبارت دیگر هدف از این مطالعه یافتن بهترین ترکیب از پارامترهای الگوریتم ژنتیک احتمال بازماند، نرخ جهش، احتمال باز ترکیب، جمعیت وهمچنین بررسی تغییرات معیارهای اشاره شده در برابر پارامترهای چهارگانه ی مسئله می باشد، به گونه ای که بهترین جواب حاصل شود

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، طراحی شبکه ، احتمال بازماند ، نرخ جهش ، احتمال باز ترکیب ، جمعیت