تاثیر مدیریت کم آبیاری به روش خشکی موضعی ریشه (PRD) بر عملکرد کمی و کیفی انگور

به منظور بررسی اثر مدیریت کم آبیاری به روش خشکی موضعی ریشه ( PRD ) بر عملکرد کمی و کیفی انگور، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار از سال 1390 به مدت سه سال در ایستگاهتحقیقاتی کهریز ارومیه اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل E1 = انجام آبیاری به مقدار 100 درصد نیاز آبی با آبیاری کامل منطقه ریشه E2 - انجام آبیاری به مقدار 75 درصد نیاز آبی با آبیاری کامل منطقه ریشه E3 -انجام آبیاری به مقدار 75 درصد نیاز آبی با آبیاری نصف منطقه ریشه E4 - انجام آبیاری به مقدار 50 درصد نیاز آبی با آبیاری کامل منطقه ریشه 5E - انجام آبیاری به مقدار 50 درصد نیاز آبی با آبیاری نصف منطقه ریشهبود. ارقام میانگین سه سال نتایج نشان داد که تیمارهای 1E و 2E از نظر میانگین عملکرد ( 70213 و 19120 کیلوگرم در هکتار ) و تیمار E3 از نظر میانگین کارآیی مصرف آب ( 3 / 5 کیلوگرم بر متر مکعب ) در کلاسبالاتری نسبت به سایر تیمار ها قرارگرفتند. نتایج نشان داد که از نظر عملکرد، تیمار E2 با مصرف آب به مقدار 75 درصد نیاز آبی ( 4802 مترمکعب در هکتار با محاسبه عمق آب مورد نظر در کل منطقه ریشه درخت) دارای بالاترین کلاس و برای دست یابی به عملکرد بالا توصیه می شود که از نظر کیفی نیز ( مقدار مواد جامد محلول 25 درصد) درکلاس بالاتر و مورد توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

انگور ، خشکی موضعی ریشه ، عملکرد کمی و کیفی ، کارآیی مصرف آب ، کم آبیاری