تغییر شکل پلاستیک تجمعی طبقه بعنوان شاخصی از خسارت قابهای خمشی فولادی MDOF در سطح طبقه

دستورالعملهای FEMA273 حداکثر نیازهای تغییر‌شکل را به سطوح عملکرد، مرتبط می‌سازند، در صورتیکه چنین ضوابطی در مورد نیازهای تغییر شکل تجمعی اعضاء وجود ندارد. از طرفی پارامتر نیاز تغییر شکل تجمعی، معیاری را برای میزان خسارت ارائه کرده و می‌تواند تصویر متفاوتی را از پاسخ سازه نسبت به پاسخهای حاصل از حداکثر نیازهای تغییر شکل ارائه نماید . بمنظور مقایسه پارامترهای پاسخ حداکثر و تجمعی ، و از مطالعه موردی بر روی سازه‌های 4 ، 10 و 25 طبقة سه دهانه تحت رکورد زلزلة منجیل ، سه پارامتر حداکثر پاسخ با پارامتر drift تجمعی در هریک از طبقات قابهای مذکور محاسبه و مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج مربوط به خسارت تجمعی در سطوح ایمنی جان و جلوگیری از شکست، بسیار مهم بوده و ممکن است بر سطوح رفتاری بالاتری مانند خسارتهای قابل تعمیر، نیز اثر بگذارند. .در این مطالعه از معرفی محدودة حداکثر جابجایی طبقه
بعنوان شاخصی از خسارت سازه‌ای در سطح طبقه‌،.مشخص گردید که تخمین نیازهای تغییر شکل تجمعی در سازه‌های غیر ارتجاعی (در معرض زمینلرزه‌های بلند مدت و با اثرات قابل توجه مودهای بالاترو بعلت افزایش تعداد چرخه‌های غیر ارتجاعی) امری مهم و بحرانی در تخمین نیازهای قابهای خمشی فولادی MDOF محسوب می گردد.همچنین مشخص گردیدکه اختلاف میان پارامترهای حداکثر و تغییر شکلهای تجمعی پلاستیک ( ناشی از محل حداکثر نیازها در ارتفاع سازه و یا ناشی از بزرگی نیازهای نسبی بـیـن طبقات مختلف در طبقات فوقانی سازه افزایش قابل توجه می‌یابد که آنرا به افزایش تعداد سیکلهای غیر ارتجاعی در طبقات فوقانی و به اثر مودهای بالاتر نسبت می‌دهیم

کلیدواژه ها:

رفتار لرزه ای ، نیاز شکل پذیری و مقاومت ، شاخص خسارت ، قابهای خمشی فولادی