مطالعه مقیاس زمانی آبشستگی موضعی اطراف لوله های فراساحل تحت جریان با استفاده از مدل فیزیکی

لوله های انتقال در محیط های دریایی عمدتا به منظور انتقال گاز و نفت خام از سکوهای نفتی فراساحل مورد استفاده قرار می گیرند و استفاده از آنها در طول سالهای گذشته، رواج گسترده ای یافته است. ولی یکی از مشکلات دوران بهره برداری از این لوله ها، بروز آبشستگی در زیر و اطراف آنهاست. این پدیده از آنجا رخ می دهد که با قرارگیری لوله بر بستر دریا، رژیم جریانهای موضعی اطراف آن تغییر می کند و به دنبال آن، نیروهای جدیدی از جریان بر بستر وارد می شود که به تغییر شکل بستر فرسایش پذیر زیر لوله می انجامد. در مقاله حاضر، مقیاس زمانی پدیده آبشستگی موضعی تحت اثر جریان یک سویه در یک فلوم مورد مطالعه قرارگرفته است. نتایج ارائه شده شامل تغییرات ابعاد پروفیل آبشستگی در طول زمان و زمان کل پدیده تا رسیدن به حالت تعادل می باشد.در انتها و بر مبنای نتایج به دست آمده از آزمایشهای فیزیکی، رابطه ای برای پیش بینی زمان کل لازم برای رسیدن به حداکثر ابعاد آبشستگی بر حسب پارامتر شیلدز و روابطی برای پیش بینی توزیع زمانی تغییرات طول و عمق آبستگی ارائه شده است. از جمله نتایج جالب توجه ارائه شده در این مقاله آن است که در مدت رخداد پدیده آبشستگی تحت جریان، همواره نسبت عمق به عمق نهایی آبشستگی از نسبت طول به طول نهایی آن بزرگتر است.