بررسی رفتار و مدلسازی سیستم هایسازه های مرکب ساندویچی و کاربرد آن در عرشه پلهای نظامی

در گذشته جهت ساخت عرشه پل های فلزی خاص از بتن استفاده می گردید اما وزن بالای بتن و عدم امکان استفاده آن در دهانه های بزرگ کم کم باعث منسوخ شدن این روش گردید و استفاده از ورق های فلزی در ساخت پل ها آغاز شد. امروزه پل های خاص با دهانه های بزرگ با تیر فولادی و رویه آلومینیومی ساخته شده اند که در کشور ما نیز طراحی این پل ها با دهانه حدود 24m توسط این ورق ها انجام شده است. اما برای دهانه های بزرگتر ( تا32 متر) بدلیل وزن بالای ورقه های آلومینومی این روش نیز جوابگو نبوده و نیاز به مصالح جدیدی می باشد. امروزه در علوم مهندسی، استفاده از مواد جدیدی با نام کامپوزیت هایFiber Reinforced polymer) FRP) گسترش یا فته است. استفاده از FRP ها در عرشه پل های فلزی وزن را حدود 80 درصد نسبت به عرشه های بتنی کاهش می دهد، زمان نصب را ( با توجه به پیش ساخته بودن پل های مورد استفاده) کاهش می دهد و در نتجه امکان حمل بار زنده بیشتری را فراهم می کند. مقاومت بسیار بالا، بار مرده کم، مقاومت خوب در برابر یخ زدگی و واکنش های شیمیایی باعث شده است که استفاده از این کامپوزیتها، جای بتن و ورق های آلومینیومی را بگیرد و بخصوص برای ساخت پل های خاص با دهانه های بزرگ ( تا حدود 32 متر) همراه با یک سازه فلزی با سیستم خرپای فضایی می تواند در کاهش وزن سازه، کاهش مصرف مصالح، بالا بردن سرعت نصب و بدست آوردن مقاومت بالا در این پل ها بسیار موثر باشد. در این پژوهش سعی می شود سیستم مرکب شامل رویه FRP و یک سازه خرپای فضایی سبک در عرشه پل بررسی گردد ، مدلسازی این نوع سازه های مرکب در این پروژه صورت گرفته و بررسی رفتار سیستم سازه ای ارائه شده، مورد توجه می باشد.

کلیدواژه ها:

رویه کامپوزینی ، سیستم خرپای فضایی ، باند چسبنده ، کمانش خطی