ارزیابی آسیب پذیزی قابهای خمشی بتنی بر اساس ضوابط fema-356

ضوابط آیین نامه زلزله ایران معمولا به طراح این امکان را می دهد که در مناطق با لرزه خیزی مختلف از سطح شکل پذیری متوسط و یا بالا استفاده نماید. این در حالی است که در آیین نامه های آمریکایی سطح خطر زلزله ساختگاه، سطح شکل پذیری طراحی را مشخص می کند. این مطالعه در صدد مقایسه عملکرد سازه های قاب خمشی بتنی طراحی شده بر اساس ضوابط آیین نامه با استفاده از ضوابط fema-356 می باشد. در این راستا رفتار استاتیکی غیر خطی سازه های واقع در مناطق با سطح خطر زلزله متفاوت و طراحی شده با سطوح شکل پذیری مختلف مورد مقایسه قرار می گیرد. تاکید در این مقایسه بر مدل نمودن مناسب رفتار بتن محبوس کننده و مدل نمودن اثر لغزش در وصله می باشد. نتایج بررسی نشانگر آن است که سازه های طراحی شده بر اساس شکل پذیری متوسط قادر به تحمل تغییر مکان هدف نبوده و قبل از رسیدن به تغییر مکان هدف دچار اهدام موضعی می شوند. این مساله نشانگر ضرورت بازنگری در ضوابط آیین نامه در خصوص محل وصله در سازه های طراحی شده با شکل پذیری متوسط می باشد.

کلیدواژه ها:

وصله ، شکل پذیری ، آنالیز استاتیکی غیر خطی