تئوری مکانیزم های شکست و کاربرد آن در محیط های متخلخل چند فازه

در این تحقیق چهار برخورد زیر در زمینه مدل های شکست ذکرشده و با هم مقایسه می شوند: برخورد ریز مکانیکی (micromechanical approach) که شامل مدل سازی اثر ترک خوردگی های موضعی در رفتار ماکرومکانیکی است و می تواند دحالت ریز ترک ها را در رفتار مکانیکی به حساب اورد. متغیرهای ترک خوردگی با توجه به زوال پذیری (degradation) مشخصات الاستیک ویا خصوصیات شبکه ترک خوردگی آن مفهوم فیزیکی پیدا می کند. فرض می شود که تنش ها در طی کاهش سطح موثر مصالح، باز پخش می شوند . به دلیل استفاده از اطلاعات و داده های میکرو در مقیاس ماکرو، فرمولاسیون کلی و غیر موضعی (Nonlocal) است. مدل های توضیح پدیده ای (phenomenological models) از ملاحظات انرژی به دست می آیند. انرژی آزاد Gibbs با فرمول بندی خاصی با قانون رفتاری الاستوپلاستیک فرض شده سازگار باشد، عرضه می شود. پراکندگی و اتلاف پتانسیل از انرژی آزاد ناشی می شود و نامعادله بنیادی Clausius-Duhem با کاربرد دو اصل اول و دوم ترمودینامیکی بدست می ایند. میزان حداکثر اتلاف انرژی با معرفی ضریب لاگرانژ که نقش ضریب پلاستیک را بازی می کند، به دست می اید. این ضرایب با استفادهاز معادلات سازگاری قابل محاسبه می باشد. حل مسائل کمینه سازی لاگرانژی، پی بردن به قوانین رفتاری، جریان، سخت شوندگی و نرم شوندگی رافراهم می کند.سازگاری فرمولاسیون توضیح پدیده ای از نظر ترمودینامیکی به صورت اتومانیک اقناع می گردد، که تخمین قوانین حاکم بر تغییر تدریجی ترک خوردگی را ساده می سازد. فرمولاسیون نوع سوم ترکیبی از برخورد ریز مکانیکی و مدل های توضیح پدیده ای است. معرفی تغییر شکل های حاص که به مدل سازی ترک خوردگی ها و بسته شدن انها می پردازد، شاید راحت ترین راه برای معرفی ترک خوردگی ها در مدل Stock-q باشد.ز یر مدل الاستوپلاستیک THHM موجود در Stock-q بر اساس تفکیک کرنش ها استوار است و شامل ترم پلاستیسیته حاصل از وجود مکش و درجه حرارت می باشد. سختی و مشکلی که در اساس این تئوری وجود دارد این است که فرمولاسیون آن تابع تسیلم است و در نتیجه باید اثرات توام پلاستیسیته و ترک خوردگی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

محیط های متخلخل ، مدل ترموهیدرومکانیک ، مکانیزم شکست ، برخورد ریز مکانیکی ، مدل های توضیح پدیده ای