بررسی رویکردهای طراحی آیین نامه ای در گسیختگی پیشرونده سازه های بتن مسلح

تخریب پیشرونده یک حادثه نسبتا نادر می باشد بطوریکه رخ دادن آن به دو عامل مهم بستگی دارد بارگذاری نامتعارف که منجر به تخریب موضعی اولیه می شود و کمبود عواملی مانند پیوستگی، یکپارچگی ، شکل پذیری و افزونگی نامعینی سازه دراثر اعضای اضافی عدم حضور کافی هریک از عوامل فوق در شرایط بحرانی بارگذاری عواملی همچون انفجار اتش سوزی زلزله و بارگذاری دینامیکی، و نیز تغییر شکلهای بزرگ غیرالاستیک دراجزا و سازه منجر به از دست رفتن باربری در المانهای باربری اصلی سازه های خواهد شدو باعث گسترش تخریب به دیگر نقاط سازه می شود و ممکن است به تخریب سازه منجر گردد از طرفی در طراحی های بر اساس عمکلرد لزوم بررسی و تعیین رفتار سازه در برابر ناپایداری های کلی یکی از موارد مورد بحث می باشد و در شرایطی که انتظار می رود سازه دارای عملکرد مناسب در بارگذاری های بحرانی باشد لزوم بررسی و اعمال ضوابطی جهت تضمین عملکرد و احتراز از شروع گسیختگی پیشرونده لازم خواهد بود دراین نوشتار به مبانی در دسترس موجود جهت طراحی سازه های بتن مسلح جدید که در آنها از این نوع گسیختگی احتراز می گردد پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

گسیختگی پیشرونده ، تخریب برشی ، تخریب محوری ، شکل پذیری ، اتصالات ، بارگذاری