ارزیابی آزمایشگاهی شیارشدگی در مخلوط های آسفالت شیشه ای

شیارشدگی روسازی های آسفالتی از جمله معزلاتی است که منجر به تحمیل هزینه زیادی به شبکه راهها می گردد. ایجاد تغییر شکل پایدار درلایه های روسازی که به مرور زمان و با افزایش دما رو به فزونی می نهد، محققان را بر آن داشته تا به دنبال راهکارهایی جهت مقابله با این معزل ساختاری روسازی های آسفالتی باشند. در این بین استفاده از مواد ضایعاتی که پتانسیل بهبود خصوصیات دینامیکی روسازی های آسفالتی را دارا می باشند، می تواند راهکاری مؤثر برای کاهش اثرات مخرب این پدیده دینامیک باشد. بر طبق مطالعات انجام شده قبلی مشخص گردید که شیشه به سبب خصوصیاتی نظیر سختی بالا، تیز گوشگی همه جانبه و شکستگی صد در صد قادر است تا خصوصیات رفتاری مخلوط های آسفالتی را بهبود بخشد. هدف از این پژوهش ارزیابی آزمایشگاهی رفتار مخلوط های آسفالت شیشه ای در برابر پدیده شیارشدگی است. بدین منظور نمونه های آسفالتی با دو نوع دانه بندی مختلف، در درصد قیر بهینه خود تحت آزمایش دینامیک بار محوری تکراری قرار گرفتند. در نهایت رفتارخزشی نمونه های آسفالتی با دو نوع دانه بندی مختلف در برابر زمان برای درصد های مختلف خرده شیشه ضایعاتی ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که نمونه های آسفالت شیشه ای عملکرد بسیار بهتری را در مقایسه با نمونه های آسفالت ساده در برابر تغییر شکل وابسته به زمان از خود بروز می دهند

کلیدواژه ها:

شیار شدگی ، روسازی آسفالتی ، تغییرشکل پایدار ، مواد ضایعاتی ، آسفالت شیشه ای