تحلیل دینامیکی سکوهای دریایی نوع خود بالارو تحت اثر امواج دریابا درنظر گرفتن اندرکنش سازه با خاک

سکوهای خودبالارو از نوع سکوهای متحرک و دارای توانایی حفاری در نقاط متفاوت می باشند؛ قابل حمل و نقل به نقطه ای دیگر و برپایی درآن نقطه نیز هستند. در این تحقیق برای بررسی رفتار واقعی سکوهای خودبالارو، تحلیل دینامیکی غیرخطی با در نظر گرفتن اندرکنش بین خاک - سازه مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور رفتار شالوده های منفرد 1، رفتار غیرخطی خاک در نزدیکی سازه، پدیدههای ایجادشده در مرز بین خاک و شالوده همچون پدیده جدایش و در نهایت رفتارغیرخطی هندسی سازه مورد بررسی قرار گرفته است. مدلسازی توسط نرمافزار عددی ABAQUSو زبان برنامهنویسیVBA انجام شده است. خاک مورد استفاده از نوع دانهای با زوایای اصطکاک متفاوت می باشد و برای مدل سازی خاک از روش شالوده بر روی بستر غیرالاستیک وینکلر 2 بهرهبرده شده است. بارگذاری به صورت موج تکفام میباشد. نتایج نشان می دهند که رفتار خمیری خاک باعث افزایش تغییرمکان ها در تراز بدنه و نشست های ماندگار غیر یکسان در زیر شالوده ها می شود و این رفتار خمیری با کاهش زاویه اصطکاک داخلی خاک? افزایش می یابد. همچنین پریود طبیعی سکو نسبت به 2 حالت پایه های کاملا گیردار و مفصلی متفاوت است و باعث تغییر پاسخ های دینامیکی سکو می شود. لذا مجموعه شالوده این سکو ها و خاک زیر آن باعث ایجاد یک گیرداری نسبی در تکیه گاه این سکوها می شود که برای شبیه سازی این رفتار، منحنی های لنگر-دوران در فصل مشترک پایه ها با بستر دریا که وابسته به ابعاد شالوده و نوع خاک می باشد بدست آمده است؛ این منحنی ها یک روش ساده برای در نظرگرفتن گیرداری نسبی با فرض فنر پیچشی در این فصل مشترک به جای در نظرگرفتن اندرکنش خاک و سازه می باشد

کلیدواژه ها:

سکوی دریایی خودبالارو ، تحلیل دینامیکی غیرخطی ، بارگذاری موج ، اندرکنش خاک-سازه ، روش تیر بر روی بستر غیرالاستیک وینکلر