طراحی بهینه دیوارهای حایل طره ای در دو حالت استاتیکی و شبه دینامیکی با استفاده از روش های بهینه سازی الگوریتم ژنتیک و الگوریتم زنبور عسل

هنگام طراحی دیوارهای حائل باید ابعاد اولیه ای برای آن حدس زده شود با انجام کنترل های پایداری این ابعاد بایدآنقدر تغییر یابند تا شرایط مناسب برای طراحی حاصل گردد. طراح برای انتخاب اولیه ابعاد از تناسبات منطقی دیوارهای حائل که از تجربیات گذشته بدست آمده است استفاده می کند که این ابعاد نسبتی از ارتفاع دیوار می باشند با توجه به اینکه این روش مبتنی بر سعی و خطا می باشد این ابعاد نمی تواند جوابگوی یک طرح اقتصادی باشد دراین مقاله با استفاده از بهینه سازی به کمک الگوریتم ژنتیک و الگوریتم زنبور عسل ابعاد اقتصادی و مقدار میلگرد در مقاطع مختلف دیوار به گونه ای ارائه شوند که پایداری دیوار حائل در مقابل لغزش واژگونی و ظرفیت باربری کنترل شود و همچنین اجزای دیوار از لحاظ سازه ای بتوانند درمقابل نیروهای وارده به خوبی مقاومت کنند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم زنبور عسل ، بهینه سازی ودیوارهای حایل طره ای