تأثیر نوع تحلیل در ترتیب وقوع و محل تشکیل مفاصل پلاستیک

در سالهای اخیر، کاربرد روشهای استاتیکی غیرخطی، نه فقط در حوزه تحقیقات بلکه برای اهداف کاربردی و تجاری نیز افزایش قابل ملاحظه ای یافته است. پیش بینی و کنترل پاسخ غیرالاستیک، یک گام اساسی در روش طراحی بر اساس عملکرد بوده که روشهای طراحی خطی موجود قابلیت تخمینسطوح خسارت را ندارند. از آنجایی که در تحلیل دینامیکی غیرخطی نتایج به حرکات ورودی وابسته بوده و نیاز به مدلسازی پاسخ غیرالاستیک چرخه ایاعضای سازه ای می باشد، لذا تحلیل بارافزون طرفداران زیادی یافته است. بر این اساس و با توجه به آنکه مهمترین شاخص در برآورد میزان خسارت،تعیین نحوه توزیع مفاصل پلاستیک می باشد، لذا در این مقاله تأثیر نوع تحلیل، اعم از بارافزون و تاریخچه زمانی غیرخطی، در ترتیب وقوع و محل تشکیل مفاصل پلاستیک مورد بررسی قرار می گیرد. سازه های مورد بررسی براساس استاندارد 0022 و برای ناحیه با خطر لرزه خیزی خیلی زیاد طراحی می شوند. رفتارهای غیرخطی کلی و محلی سازه ها تحت اثر رکوردهای مختلف لرزه ای مطالعه می شوند. برای این منظور، تحلیلهای دینامیکی غیرالاستیک به کمکرکوردهای انتخابی زلزله انجام شده و تحلیلهای بارافزون نیز به کمک الگوهای مختلف بار جانبی انجام می پذیرد. نحوه توزیع و شاخص خسارت حاصلاز تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی با مقادیر متناظر حاصل از بارافزون مقایسه می شوند. نتایج نشان می دهند نحوه توزیع مفاصل پلاستیک در دو حالتتحلیلی دارای تفاوت و اختلافاتی با یکدیگر هستند؛ به گونه ای که تحلیل بارافزون در برخی حالات قادر به تخمین مفاصل پلاستیک در سطوح فوقانی سازه نیست. از سوی دیگر، مشاهده می شود که مشخصات پاسخ دینامیکی ساختمان وابستگی زیادی به مسیر بار، خصوصیات سازه و مشخصات زمین لرزه دارد.

کلیدواژه ها:

مفصل پلاستیک ، تحلیل بارافزون ، تحلیل تاریخچه زمانی ، طراحی بر اساس عملکرد