مکان یابی بهینه ایستگاه های تزریق کلر با نرخ اضمحلال غیر خطی در شبکه توزیع آب شهری

استفاده از الگوریتم ژنتیک چندهدفه برای مکان یابی بهینه ایستگاه های بوستر پمپ کلرزنی در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است که در آنها فرض خطی بودن نرخ اضمحلال کلر برای افزایش سرعت دستیابی به رویه بهینه پارتو لحاظ شده است. این مقاله مکان یابی بهینه ایستگاه های تزریق کلر در حالت غیرخطی بودن نرخ اضمحلال کلر با معرفی یک متامدل نوین در مساله بهینه سازی چندهدفه انجام می شود. بررسی میزان خطای ناشی از فرض خطی بودن نرخ اضمحلال کلر در رویه های بهینه حاصل از روش های متداول بهینه سازی در حالات ضرایب غیرخطی نشان می دهد که فرض خطی بودن نرخ اضمحلال برای مرتبه های بالای یک دارای خطای بسیار زیادی است در حالیکه این فرض برای مرتبه های کمتر از یک جواب های منطقی ارائه می دهد. در مدل پیشنهادی الگوریتم ژنتیک چندهدفه، برآورد نتایج مدل هیدرولیکی و کیفی شبکه توزیع آب شهری بر فرض برقراربودن اصل برهم نهی به عنوان یک متامدل معرفی می شود که جایگزین شبیه سازی مدل هیدرولیکی و کیفیدر مدل بهینه سازی می شود. سپس برای اصلاح خطای زیاد ناشی از تقریب این متامدل، توابع هدف جواب های واقع شده روی رویه بهینه پارتو مجددا با استفاده از شبیه سازی مدل هیدرولیکی و کیفی محاسبه می شوند. نتایج مدل پیشنهادی نشان می دهد که سرعت اجرای برنامه به نحو چشمگیری افزایش یافته و از طرف دیگر دقت نتایج در حد بسیار زیادی قابل قبول است

کلیدواژه ها:

مکان یابی بهینه ، الگوریتم ژنتیک چندهدفه ، بوستر های کلرزنی ، اصل برهم نهی خطی ، نرخ اضمحلال کلر