بررسی معیارهای کارایی پلهای عابر پیاده وارزیابی آن در پل عابر پیاده میدان آزادی شهر کرمان

نگاه طراحیهای شهری کنونی به عابر پیاده به عنوان رویکرد ترافیکی درجه دوم بعد از وسائل نقلیه موتوری می باشد. لذا جهت جلوگیری ازتداخل حرکت وسایل نقلیه موتوری با عابرین پیاده عمدتاً در محل تقاطعها و مسیرهای پرتردد حرکت وسائل نقلیه موتوری به صورت همسطح وعابرین پیاده به صورت غیر همسطح دیده می شود. لیکن کارایی پلهای عابر به عنوان یک مسیر حرکتی با کاستیهایی مواجه است و موجباتمشکلات ترافیکی را فراهم می نمایند. در این مقاله پس از آشنایی با پل عابر پیاده میدان آزادی شهر کرمان، با معرفی معیارهای کارایی پلهای عابر پیاده به ارزیابی حالت ایدهآل آن با استفاده از فرآیند تحلیلی سلسله مراتبیAHPپرداخته شده است. در نهایت تحلیل سلسله مراتبی نسبت به شرایط موجود پل عابر میدان آزادی شهر کرمان ارائه شده و با شرایط ایدهآل مقایسه میگردد

کلیدواژه ها:

پل عابر پیاده ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبیAHP /میدان آزادی کرمان