بررسی نظری تاثیرلایه میانی براندرکنش غیرخطی تشدید شونده میان موج سطحی وامواج درونی

پدیده اندرکنش غیرخطی تشدید شونده میان امواج سطحی و درونی یکی ازمکانیزم های مهم درشکل گیری و ناپایداری امواج درونی و همچنین ابزاری کارآمد برتبادل انرژی دردریاچه ها اقیانوس ها و اتمسفر است بررسی تحلیلی این پدیده ابزاری قدرتمند درپیش بینی رفتارامواج درونی بشمار میاید اغلب پژوهشهای نظری صورت گرفته دراین زمینه برپایه سیستم سیال دولایه بنا شده است این درحالی است که دربسیاری ازموارد وجود یک لایه نازک میانی تاحدود زیادی فیزیک مسئله را تحت تاثیر خود قرارمیدهد دراین پژوهش تاثیرلایه دیفیوز برپدیده اندرکنش غیرخطی تشدید شونده امواج مورد بررسی قرارگرفته است مبنای تحلیل ها دراین حالت برپایه معادلات هیدرودینامیکی حاکم برسیستم سیال دریک مدل هیدرولیکی سه لایه است برای حل این معادلات ازیک آنالیز استاندارد اندرکنش امواج به روش واریاسیون استفده میشود براین اساس عباراتی ساده برای نرخ رشد و دیگرخصوصیات سینماتیکی امواج بدست خواهد آمد که به ارایه مدل رفتاری مناسب برای امواج درونی می انجامد درنهایت با تکیه برنتایج تحلیلی بدست آمده تاثیر لایه دیفیوز و پارامترهایی مانند زاویه موج درونی فرکانس موج سطحی و تفاوت چگالی لایه ها بررفتارمدل خصوصیات دینامیکی و سینماتیکی امواج ارزیابی میگردد

کلیدواژه ها:

مطالعه نظری ، اندرکنش غیرخطی ، تشدید ، لایه میانی ، روش واریاسیون