شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر تاب آوری لرزه ای سیستم انتقال و توزیع برق شهری

سالانه خسارات مالی و تلفات انسانی زیادی بدلیل وقوع مخاطرات طبیعی و غیر طبیعی مختلف مانند زلزله، سیل، سونامی، حمالت تروریستی، جنگ و غیره و بحرانهای ایجاد شده پس از وقوع آنها متوجه شهرها میشود. یکی از مهمترین تاثیرات وقوع چنین مخاطراتی ایجاد اختالل در دسترسی و استفاده از تاسیسات زیرساختی و شریانهای حیاتی مانند شبکه های توزیع برق، انتقال آب، ارتباطات مخابراتی، شبکه حمل و نقل و غیره میشود. یکی از مهمترین زیرساختها، شبکه تولید و انتقال برق است که الزام وجود آن برای توسعه اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی مردم غیر قابل انکار است. اختلال در عملکرد این شبکه میتواند منجر به بروز خسارتهای مستقیم و غیرمستقیم شدیدی شود. از یک طرف اهمیت دسترسی به برق برای ادامه فعالیت کارآمد زیرساختهای حیاتی و خدمترسانی به آسیبزدگان و از سوی دیگر آسیب پذیری نسبتا زیاد این شبکه در برابر فجایع مختلف لزوم مطالعه تابآوری برای آن را بیشتر میکند. در ادبیات موضوع از تاب آوری زیرساختها، به تعبیر تحویل سطح مشخصی از سرویس یا عملکرد حتی بعد از وقوع یک رخداد شدید و بازگشت به عملکرد مطلوب با حداکثر سرعت یاد شده است. بهبود تابآوری سیستمهای زیرساختی از دو طریق ممکن است: اول افزایش توانایی زیرساختهای جامعه برای مواجه شدن با بحران ؛ و دوم انجام واکنشهای اضطراری موثر برای مقابله با خسارتهای به وجود آمده در اثر وقوع بحران. هدف این پژوهش، شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر تابآوری لرزه ای سیستم انتقال و توزیع برق شهری با بررسی و جمع بندی مطالعات انجام شده در این حوزه است. نتایج این تحقیق در راستای تبیین جایگاه و اهمیت تاب آوری سیستم انتقال و توزیع برق در حوزه تاب آوری شهری مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سیستم توزیع برق شهری ، زیرساخت ، زلزله