مطالعه آزمایشگاهی مخلوط های آسفالتی اصلاح شده با نانو سیلیس و افزودنی های بازیافتی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 511

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCCE11_438

تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1398

چکیده مقاله:

افزایش ترافیک جاده ها در دهه های اخیر موجب تسریع در بروز خرابی و اضمحلال زودتر روسازی های آسفالتی شده است. این خرابی ها عمر خدمت دهی روسازی را کاهش داده و باعث افزایش هزینه های نگهداری نیز شده است. مطالعات انجام شده در سالیان گذشته به خوبی نشانگر این مسئله است که استفاده از قیرهای خاص جهت تولید آسفالت جوابگوی نیازهای موجود نبوده و اجرای اینگونه آسفالت ها با مشکلات فراوانی همراه می باشد. از سوی دیگر طبق آمار سالیانه میلیون ها حلقه تایر در جهان بعد از استفاده به صورت زباله جمع آوری و انبار می گردد که هم از جنبه زیست محیطی و هم از لحاظ کمبود فضای موردنیاز برای انبار مشکلات فروانی را ایجاد می کند. مجموع این موارد بحث هایی است که در سال های اخیر توجه محققین را به خود اختصاص داده و در پژوهش های مختلفی اثر پودر لاستیک در کنار دیگر افزودنی ها در روسازی های آسفالتی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در تحقیق حاضر از نانو سیلیس و مجموعه ای از مواد بازیافتی شامل پودر لاستیک فرسوده و الیاف پلی اتیلن بازیافتی بعنوان افزودنی در ساخت نمونه هایی از آسفالت گرم استفاده شده است. در نخستین بخش، ویژگی های قیر خالص و اصلاح شده با پودر لاستیک و نانو سیلیس بررسی گردید که نتایج متفاوتی را نسبت به یکدیگر نشان داد. در بخش دوم مخلوط های آسفالتی ساخته شده با افزودنی های انتخابی تحت آزمون مقاومت مارشال قرار گرفت و اثر هر یک از افزودنی ها بصورت منفرد و ترکیبی بر روی مقاومت مخلوط آسفالتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن پودر لاستیک سبب افزایش مقاومت مارشال نمونه های اصلاح شده نسبت به نمونه شاهد می گردد و این روند صعودی تا نسبتی مشخص ادامه دارد. در مقابل گر چه نانو سیلیس به تنهایی موجب مقاوم تر شدن مخلوط آسفالتی شده اما اثر همزمان پودر لاستیک و نانو سیلیس بسته به درصد اختلاط می تواند منجر به کاهش استقامت نمونه ها حتی در مقابل نمونه شاهد گردد. بعلاوه افزودن الیاف پلی اتیلن بازیافتی که بصورت خشک به مخلوط اضافه شده نیز تاثیر مثبت قابل توجهی بر مقاومت نمونه ها ندارد. بررسی کلی نتایج نشان داد که اثر استفاده مشترک و ترکیبی از افزودنی های مختلف، یکویه و مستقیم نبوده و بسته به مورد باید مورد مطالعه دقیق قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سیدمهدی نصرالهی

گروه عمران، واحد قاینات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران

مهران حسین پورفرد

گروه عمران، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران