تاثیر مدت دوام زلزله بر عملکرد سازه های فولادی مجهز به جداگرهای لرزه ای آونگی اصطکاکی

با وجود درنظر گرفته شدن اوج شتاب افقی زمین و شتاب های طیفی، در تقریبا همه تحلیل های بهسازی لرزه ای، در تحلیل های سازهای اغلب از در نظر گرفتن مدت دوام حرکت قوی زمین چشم پوشی میکنند . تجربه زلزله های گذشته و تحلیل های عددی، تایید میکند که مدت دوام حرکت قوی زمین میتواند به طور قابل توجهی درجه خرابی سیستم های مهندسی عمران را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از روش هایی که امروزه برای کاهش اثرات مخرب زلزله مورد توجه بسیار قرار گرفته است جداسازی پایه ساختمان میباشد، به همین منظور در این پایان نامه تاثیر مدت دوام زلزله زمان موثر زلزله بر عملکرد سازه های فولادی خمشی مجهز به جداگر لرزه ای از نوع آونگی اصطکاکی مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش سازه های 3،6و9 طبقه فولادی که سیستم مقاوم آنها در برابر زلزله قاب خمشی میباشد برای دو حالت پایه ثابت و پایه جداسازی شده مورد مطالعه قرار گرفته است .برای تحلیل این سازه ها از روش دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی با استفاده از نرم افزار SAP2000تحت 14 عدد رکورد زلزله دور از گسل در دو بازهی با زمان موثر 10تا25 ثانیه و 40تا70 ثانیه استفاده شده است. با توجه به داده های بدست آمده مشاهده میشود، در زمان موثرهای طولانی اثر جداگرهای لرزهای در کاهش برش پایه و جابجایی طبقات کمتر شده است. بنابراین جداگرها در زلزله های با زمان موثر کوتاه تاثیر بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

مدت دوام زلزله ، جداگر لرزه ای ، جداگر آونگی اصطکاکی ، تحلیل دینامیکی غیر خطی