بررسی رفتار مکانیکی بتن های خودمتراکم تحت حرارت های بالا

بتن خود متراکم بتنی است که تحت وزن خود جاری شده و بدون نیاز به هر نوع لرزاندن، به طور کامل (حتی با وجود میلگردهای متراکم)، قالب ها را پرکرده و همگنی خ ود را حفظ نماید. بتن خود متراکم باید هر سه خاصیت توانایی پرکنندگی (جاری شدن بتن خود متراکم در تمام فضاهای قالب تحت اثر وزن خود)، مقاوم در برابر جداشدگی (شکل و ترکیب یکنواخت خود را در جریان حمل و بتن ریزی حفظ کند) و توانایی عبور (امکان عبور از فواصل تنگ بین میلگردها و قالب تحت اثر وزن خود) را داشته باشد. در این مقاله اثرات دمای بالا بر رفتار مکانیکی بتن های خود متراکم بررسی می شود. برای این منظور 10 نمونه بتنی استوانه ای بتن خودمتراکم با بعد استاندارد تهیه شده و مقاومت های فشاری 7 و 28 روزه مقاومت کششی 28 روزه آن ها در دمای محیط اندازه گیری شده است از طرفی با قرار دادن نمونه ها در گرم خانه و اعمال دمای 300، 400، 500، 600، 700 و 800 درجه سانتی گراد به آنها نتایج آزمایش های مقاومت های فشاری 7 و 28 روزه و مقاومت کششی 28 روزه اندازه گیری شده و مقایسه شده است به طور کلی با افزاش حرارت تا 500 درجه سانتی گراد مقاومت های نمونه ها افزایش و یافته و پس از آن با افزایش دما مقاومت نمونه ها کاهش یافته است به طوری که در دمای 800 درجه سانتی گراد تمامی نمونه ها بیش از نیمی از مقاومت فشاری و کششی خود را از دست داده اند.

کلیدواژه ها:

بتن خودمتراکم ، حرارت بالا ، طرح اختلاط بتن