تثبیت خاک های رسی سولفات دار با ضایعات کارخانه جات سلولوزی بهداشتی و سیمان و مدیریت انرژی

یکی از مهمترین مباحث مربوط به مدیریت انرژی دز حوزه ی صنعت ساختمان و طرح های عمرانی استفاده از مالح و تکنولوژی های نوین به جای مصالح سنتی است که بعضا با صرف انرژی بالا و بهره برداری بی رویه از منابع طبیعی تجدید ناپذیر تولید می گردند. به کار گیری سیمان جهت تثبیت خاک های رسی متورم شونده سابقه ای طولانی دارد لیکن اگر خاک رس تثبیت شده با سیمان در معرض یون های سولفات قرار گیرد متورم شده و مقاومت خود را به میزان زیادی از دست میدهد. این تحقیق در صدد است تا علاوه بر ارزیابی امکان بازیابی و به کار گیری ضایعات کارخانه جات سلولوزی بهداشتی به عنوان یک ماده ی تثبیت کننده جهت تثبیت خاک های رسی سولفات دار نسبت به مقایسه و بررسی میزان انرژی صرف شده جهت تولید هر یک از این تثبیت گر ها از منظر مدیرت انرژی بپردازد. به همین جهت در این تحقیق نمونه های از خاک رس دارای 2درصد سولفات با درصد های مختلف سیمان و ضایعات کارخانه جات سلولوزی بهداشتی تثبیت شده و مقامت برشی نمونه ها با استفاده از ازمایش تک موری(استاندارد 2166 ASTM D) مورد بررسی قرار گرفته است نتایج بدست امده بیان گر ان است که میزان انرژی حرارتی مصرف شده جهت تولید خاکستر ضایعات کارخانه جات سلولوزی بهداشتی حدود 50درصد کمتر از انرژی مصرف شده جهت تولید سیمان پرتلند می باشد و همچنین بر اساس نتایج ازمایش تک محوری مقاومت نمونه های خاک تثبیت ده با ضایعات بالا تر از مقاومت نمونه های تثبیت شده با سیمان می باشند.

کلیدواژه ها:

تثبیت ، ضایعات کارخانجات سلولوزی بهداشتی ، مدیریت انرژی ، سیمان ، مقاومت برشی