بررسی کیفیت معماری داخلی بر تعاملات اجتماعی کودکان و ارتقاء صفات خلاقیت درآنان

زندگی اجتماعی و خلاقیت کودکان در سنین ابتدایی رغم میخورد و جهت داشتن جامعه ایده آل که در دستانکودکان امروز است باید کودکان در محیطی آموزش و پرورش یابند که از آنان فردی اجتماعی تر و خلاق تر بسازد.امروزه بی توجهی بسیاری به محیط های آموزشی کودکان صورت می پذیرد و این محیط ها بدون توجه به نیازهایجسمی و روانی کودکان شکل گرفته اند. هدف از این تحقیق دستیابی به فاکتورهای معماری موثر در تعاملات اجتماعیو خلاقیت کودکان 4 ماه تا 12 سال می باشد. محیطی که با توجه به خصوصیات کودک و با تکیه بر الزامات معماری بابکارگیری ، رنگ، فضا و مبلمان انعطاف پذیر، ایجاد فضاهای مناسب بازی، حس تعلق به مکان، استفاده از عناصر طبیعیدر فضای داخلی و ... بهعنوان عناصری بسیار موثر در تحریک حس خلاقیت و کنجکاوی کودک و تعاملات اجتماعیکودک قدم برداردو کودک در برخورد اولیه، نسبت به حضور در محیط پیشرو ترغیب گردد و به این همانی با محیطپیرامون رسد و به کلیه محرکهای موجود در محیط پاسخ مثبت دهد. روش تحقیق در این رساله ترکیبی از تحقیقاتتوصیفی و تحلیلی است و همچنین جهت گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه و جهت آزمون داده ها از نرم افزارSPSS استفاده گردیده است و به بررسی وجود رابطه معنادار مثیت بین فاکتورهای موثر معماری و صفات خلاقیتپرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

روانشناسی کودک ، تعاملات اجتماعی ، بازی ، خلاقیت ، معماری داخلی