چگونگی توسعه حقوقی شهر و شهروندی در فضای شهری در راستای تعالی جامعه بر مبنای اندیشه دینی

زندگی اجتماعی روابطی اجتماعی را میان افراد جامعه می طلبد که باید تحت نظم و قاعده ای درآیند. چه، درصورت نبود نظم و انضباط در جامعه زور و اجحاف و تزویر بر روابط میان افراد حاکم می شود و این امر جنگ و جدالو نابسامانی را به همراه خواهد آورد. شهروند فردی است در ارتباط با یک دولت که از سویی حقوق سیاسی و مدنیدارد و از سوی دیگر در برابر دولت تکلیف هایی بر عهد دارد. شهروندی یک موقعیت فعال است. مبنایی عالی برایاداره امور انسان ها به شمار می رود. شهروندی با طرح این تقاضا که با همه افراد بطور برابر رفتار شود می تواند ریشههای تنش اجتماعی را که نظم اجتماعی را تهدید می کند بخشکاند. مفهوم شهروندی تعادلی را میان حقوق ومسیولیت ها برقرار می کند. اسلام نیز با اشاعه فرهنگ امر به معروف و نهی از منکریک سیستم نظارت و کنترلهمگانی و فراگیری را به وجود آورد است تا همه افراد در جهت بهبود و رشد تعالی جامعه و همچنین گسترش عدالتاجتماعی مشارک داشته باشند. نظارت و کنترل (امر به معروف و نهی از منکر، یکی از وظایف اجتناب ناپذیر یکشهروند تلقی می شود و نقش مهمی در توسعه منابع انسانی جامعه ایفا می کند و شهروند را در تصمیم گیری هایشیاری می بخشد و ضروری است که شهروندان جامعه اسلامی با این وظیفه خطیر بیشتر آشنا شوند و به طور مستمر بربالا دستی ها و زیر دستی ها نظارت و کنترل داشته باشند و با مشخص کردن محاسن و معایب آنها در مسیر کمالانسانی و تحقق اهداف مهم جامعه همچون عدالت اجتماعی گام های اساسی بردارند. همچنین ضروری است کهشهروندان جامعه اسلامی امر به معروف و نهی از منکر (نظارت و کنترل) از دیدگا مدیریت اسلامی را مورد توجه وعنایت قرار دهند. در پایان نظارت همگانی و امر به معروف و نهی از منکر که جزء شاخص های قطعی شهروندیخوب است، نتایجی را در پی خواهد داشت که بدان اشار شده است.