معماری ساختمان ها و بیمارستان های سبز

امروزه پیامدهایی نظیر آلودگی روزافزون هوا و محیط زیست، کاهش منابع طبیعی و بحران انرژی که ناشی از زندگی در دنیای صنعتی امروز می باشد، باعث گردیده تا حفظ و پاسداری از منابع طبیعی به یکی از مهمترین دغدغه های انسان عصر حاضر تبدیل گردد. معماری سبز برای رسیدن به این هدف از طریق افزایش کارآیی ساختمان، صرفه جویی در مصرف انرژی، گام برداشتن درجهت استفاده از انرژی های نو و بطورکلی هم سو شدن با طبیعت، نقش مهمی ایفا میکند. هدف اصلی مقاله ضمن معرفی این رویکرد جدید در طراحی مراکز درمانی، شناخت سازمان های بین المللی مرتبط با معماری سبز و تدوین استانداردهایی برای بیمارستان های سبز با استفاده از مفاهیم مدیریت زنجیره تامین سبز است. روش تحقیق این مقاله مروری و بر پایه مطالعات و یافته های کتابخانهای، اسنادی و مدارک و یافته-های علمی از پایگاه های اطلاعاتی الکترونیکی معتبر داخلی و خارجی به منظور شناسایی الگوهای ساختمان سبز انجام شده است. مدیریت بیمارستان سبز بر پایهء سیستم بین المللی ISO14000 توانسته است : زباله های خطرناک بیمارستانی را مدیریت نموده، پساب و فاضلابهای بیمارستانی را تصفیه و به طریق بهداشتی دفع کرده و از آب حاصل از آن برای آبیاری فضای سبز و درختان غیر میوهای و آنهایی که جنبه فضای سبز دارند استفاده کند. همچنین علاوه بر توسعه فضای سبز و مدیریت پسماندهای بیمارستانی ، با اجرای طرح های مختلف از جمله انواع باز یافت ها در مصرف سوخت و انرژی نیز صرفه جویی نماید. همچنین در مباحث الودگی های صوتی کنترل سیرکولاسیون هوای خارج از بیمارستان برای شهروندان مجاور شرایط محیطی و معماری داخلی فضای کاری و توجه به ارگونومی کارکنان بیمارستان و بیماران و... تمهیدات ویژهای را ملحوظ نظر داشته و علاوه بر ان نوع مصالح بکار رفته برای احداث این بیمارستانها حتی در دراز مدت و با باز یافت مواد حاصل از تغییرات و توسعه اماکن آن عاری از مشکلات زیست محیطی باشد. پس از مباحث فوق به این نتیجه میرسیم که بیمارستانها عرضه کننده انواع خدمات درمانی بوده اما دارای خروجی های نامطلوب به شکل پسماندهای عفونی، پسابهای خطرناک و موادسمی هستند و در نتیجه مدیریت این خروجیها نیاز به مدیریت یکپارچه و سبز دارد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، بیمارستان سبز ، مدیریت