بهبود در الگوریتم های مسیریابی مبتنی بر مکان در شبکه های سیار موردی

یکی از مسائل پیچیده شبکه‌های موردی، مسیریابی بسته‌های داده در میان گره‌های متحرک است. بسیاری از الگوریتمهای مسیریابی جهت کاهش سربار و افزایش کارایی سعی داشته‌اند، به نحوی انتشار بسته‌های کنترل مسیریابی را کاهش دهند. در این مقاله تلاش شده با ترکیبی از چند تاکتیک ابتکاری، بسته‌های کنترل مسیریابی به شکلی محدود شوند که توسعه مسیر، توسط گره‌های مختلف شبکه به سمت گره‌های منتخب (گره‌هایی که بیشتر مقصد ارسال داده بوده‌اند) به آسانی امکان‌پذیر گردد. الگوریتم پایه بکار گرفته شده پروتکل LAR (Location Aware Routing) می‌باشد. نتایج شبیه‌سازی نشان‌دهنده کاهش تعداد بسته‌های دور ریخته شده، تعداد تصادم‌ها، میزان توان مصرفی و میانگین تأخیر نقطه به نقطه می‌باشد. همچنین کارایی بهتر این روش نسبت به الگوریتمهای ابتکاری دیگر بیان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های مسیر یابی ، شبکه های سیار موردی ، LOR LAR GPS