مقاوم سازی لرزهای اتصال تیر به ستون بتنی با استفاده از تقویت برشی در محل اتصال

اتصال تیر به ستون در سازههای بتنی از جمله مهمترین اعضای سازهای است و گسیختگی برشی اتصالات دلیل اصلی ریزش بسیاری ازساختمانها در زلزله است. بنابراین، ارایه راهکار مناسب جهت افزایش مقاومت برشی اتصال میتواند پایداری سازه را افزایش دهد. بهعلاوه به دلیل رفتاررفت و برگشتی سازه در اثر زلزله، اتصالات تیر به ستون جز بحرانیترین نقاط سازه است و ضعف انها می تواند عواقب جبرانناپذیری داشته باشد. از جملهدلایل ضعف اتصالات بتنی میتوان به عدم طراحی و اجرای صحیح و استفاده از مصالح نامرغوب اشاره نمود. در این تحقیق از روش اجزای محدود برایبررسی تاثیر تقویت برشی اتصال بر عملکرد نیرو-تغییرمکان آن استفاده شده است. برای انجام شبیهسازی از نرمافزار اجزای محدود آباکوس استفاده شده است. در ابتدا برای اطمینان از صحت عملکرد مدلها و دقت جوابهای پیشبینی شده، صحت سنجی با استفاده از نتایج یک تحقیق آزمایشگاهی و عددی انجام شده است. پس از اطمینان از دقت پیشبینی مدلهای اجزای محدود با استفاده از چیدمان پیشنهادی آرماتورها در نزدیکی و داخل هسته بتنی اتصال و نیز استفاده از الیاف پلیمری رفتار اتصال مورد بررسی قرار گرفته است. رفتار اتصال تقویت شده و تقویت نشده با هم مقایسه شده و نتیجهگیری انجام شده است.

کلیدواژه ها:

اتصال تیر به ستون ، سازه بتن مسلح ، تقویت برشی ، الیاف پلیمری ، سختی اولیه ، مقاومت نهایی