کنترل کلاسیک مسیر بهینه مقرر اکسیژن محلول در یک فرمانتور نیمه پیوسته مخمر نان

مقدار اکسیژن محلول در فرمانتور همیشه از یک حد بحرانی باید بالاتر باشد تا امکان رشد میکروارکانیسم ها فراهم باشد و از یک حد اگر فراتر رود مسیر تولید محصول مطلوب به انحراف و تولید مواد غیرمطلوب (الکل) پیش می رود نظر به این اهمیت از بحث ابتدا با استفاده از الگوریتم های هوشمند بهگزینی دینامیک با هدف تولید حداکثر مقدار مخمر درا نتهای فرایند نیمهپ یوسته تخمیر مسیر مقرر بهینه اکسیژن محلول ایجاد شد. سپس برای کنترل کلاسیک آن توسط یک کنترلر PI از ترکیب دو متغیر میزان نرخ هوادهی و همچنین سرعت همزدن به صورت متناوب بهعنوان متغیر کنترل کننده بهره گرفته شد. برای مقایسه عملکرد نسبی این طرح کنترل از شاخص مجموع مربعات خطا استفاده شده است تا بتوان قابلیت کنترل کلاسیک را در دنبال کردن مسیر مقرر در حالت وجود نامعینی و عدم وجود نامعینی در مدل ارزیابی نمود.

کلیدواژه ها:

فرمانتور ، اکسیژن محلول ، مسیر بهینه ، کنترل کلاسیک ، عدم قطعیت در مدل