روشهای جدید اندازه گیری پیوستۀ اکتیویتۀ تریتیوم آزاد شده توسط راکتورهای آب سنگین در هوا

تریتیوم به عنوان منبع اصلی پتانسیل تابشهای یونیزاسیون در راکتورهای آب سنگین، نقش مهمی را به عنوان رادیو نوکلئید غالب، بازی می کند. دراین راکتورها خطرتریتیوم در حالت کارکرد نرمال به اندازه خطرات کلیه رادیونوکلئیدهای دیگر برروی هم حائز اهمیت است این مسئله، بکارگیری سیستم های نظارتی توانمندی را می طلبد تا دسترسی به اطلاعات در مورد آزادسازی، در کوتاه ترین زمان ممکن، میسر گردد. دراین صورت است که اصلاحات فوری دراندازه های قابل انجام بوده و پرسنل عملیاتی پیش از آنکه دز بیش از حد مجاز دریافت گردد، مطلع می شوند مانیتورینگ تریتیوم به دلیل تابش بتای بسیار کم انرژی ان و نیز حضور غلظت بالای اکتیویته های تداخلی و میزان گامای زیاد پس زمینه در راکتورها، به سختی انجام می پذیرد بطور مثال در نیروگاه اتمی قدرت راجستان در هند نوع اتاقک یونیزاسیون جبران کننده گاما برای مانیتور کردن تریتیوم استفاده گردیده ولی کاملا رضایت بخش نبوده است دراین روش حداقل 30 دقیقه زمان سپری می شود تا میزان تریتیوم آزاد شده مشخص گردد. این تاخیر زمانی دراندازه گیری به هنگام آزادسازی های شدید تریتیوم، می تواند بحران ایجاد نموده و منجر به جذب دز اضافی از آلودگی ناشی از آن، توسط پرسنل عملیاتی گردد. این مقاله در همین رابطه ارائه گردیده است.