مقایسه پیش بینی حداکثر بارش روزانه حوضه مشهد توسط توزیع های احتمالاتی پارامتری وغیرپارامتری

هدف اصلی این مقاله مقایسه روشهای پارامتری و غیرپارامتری درتخمین حداکثر بارش 24ساعته اییستگاه هواشناسی مشهد می باشد روشهای معمول برای تحلیل فراوانی و تخمینهای اماری براساس روشهای پارامتری استوار هستند و مستلزم فرض تبعیت داده ها ازیک توزیع مشخص می باشد توزیعهای موردنظر شامل توزیع نرمال لوگ نرمال تیپ 2پیرسون تیپ3لوگ پیرسون تیپ3 و گامبل می باشند باتوجه به اینکه فرض تبعیت داده ها ازیک توزیع مشخص و همچنین تغییر پذیری پارامترها میتوند سب عدم دقت درتخمین احتمال وقوع موردنظر شود بنابراین دربررسی حاضر ازروش غیرپارامتری سری فوریه استفاده شده است مقایسه نتایج حاصل ازروش های پارامتری و غیرپارامتری نشان میدهد که روش غیرپارامتری برازش بهتری با داده های موجود درد و بنابراین کاربرد آن برای تحلیل فراوانی و تخمین حداکثر بارش 24ساعته پیشنهاد میشود

کلیدواژه ها:

احتمال وقوع ، حداکثر بارش 24ساعته ، روشهای پارامتری و غیرپارامتری ، توزیع های آماری