اولویت بندی اصلاح و باز سازی کنتورهای آب مشترکین با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی

در کشور ایران با متوسط بارش سالانه حدود 240 تا 250 میلی متر در زمره مناطقی از جهان است که از موهبت نزولات جوی به اندازه کافی بهره مند نمی باشد. قسمت عمده مساحت کشور را مناطق خشک و کم آب فرا گرفته است. زمانی که هزینه های تولید آب افزایش می یابد، کنترل آب بدون درآمد بسیار اهمیت پیدا می کند و مسیولین شرکت های آب و فاضلاب باید به فکر افزایش راندمان سیستم باشند. در این راستا پارامتری که توسط اغلب شرکت های مهندسی آب برای توصیف راندمان بهره برداری از سیستم های توزیع آب استفاده می شود، درصد آب با درآمد است که عبارت است از نسبت آب فروخته شده به مقدار آب تولیدی می باشد. که در محاسبه و اندازه گیری مقدار آب با درآمد، دقت اندازه گیری کنتورهای شبکه و مشترکین، نقش تعیین کننده ای دارد. در تحقیق حاضر به منظور اولویت بندی اصلاح و بازسازی کنتورهای مشترکین و بخاطر نوع ساختار مسیله، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی برگزیده شد و مدلی بر اساس آن جهت بازسازی کنتور های مشترکین ایجاد گردید. برای ساخت این مدل از 11 معیار موثر در تصمیم گیری استفاده شد، سپس جهت نشان دادن توانایی آن 15 کنتورمختلف به عنوان گزینه های پیش رو از کنتورهای مشترکین شهرستان مشهد، انتخاب و پس از بررسی وتحلیل نتایج ، معیار نقص کنتور مهم ترین معیار و تعداد واحد کم اهمیت ترین معیار اثر گذار در تصمیم گیری شناخته شد و همچنین مشخص گردید نتایج اولویت بندی تجربی کارشناسان در بهترین حالت با تکنیک AHP معادل 40 درصد و با تکنیک TOPSIS معادل 3/73 درصد تطابق دارند.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند معیاره ، فرآیندتحلیل سلسله مراتبی ، اولویت بندی ، بازسازی ، کنتورآب ، AHP ، TOPSIS