اثر بخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر جو عاطفی خانواده و افزایش شادکامی در زوجین فرهنگی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر جو عاطفی خانواده و افزایش شادکامی در زوجین فرهنگی می باشد. روش پژوهش در این مطالعه به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش ازمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه آماری، شامل کلیه زوجین شاغل در آموزش و پرورش شهرستان قوچان بودند که در سال 1391 مشغول به خدمت بودند. نمونه این پژوهش شامل 30 زوج فرهنگی داوطلب در درسترس بودند که به روش گزینش تصادفی 15 زوج در گروه آزمایش و 15 زوج در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش رسشنامه سنجش عملکرد خانواده (FAD) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود که افراد شرکت کننده در دو گروه آزمایشی و کنرتل در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون آن را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار، ...) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گردید. نتایج پژوهش نشان داد که آزموش مهارت های ارتباطی موجب بهبود جو عاطفی خانواده و افزایش میزان شادکامی در بین زوجین فرهنگی که در دوره آموزشی شرکت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل شده است.

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، جو عاطفی خانواده ، شادکامی