رابطه بین عوامل حمایت کننده فردی با احساس غربت دانشجویان دانشگاه پیام نور

دوران دانشجویی دوره ای مهیج و پر چالش برای دانشجویان است. با توجه به این که هر ساله دانشجویان زیادی خانه را به قصد ورود به دانشگاه ترک میکنند. این امر به همان اندازه که برای فرد فرصت های جدید به همراه می آورد وی را با چالش ها و عوامل تنش زا نیز روبه رو میکند که یکی از آنها احساس غربت نسبت به دیار خانواده و دوستانی است که در اثر نقل مکان ترک شده اند این احساس میتواند بر روی عزت نفس و خود پنداره اثر داشته باشد. روش پژوهش : این تحقیق از نوع زمینه یابی است به منظور بررسی رایطه بین متغیرهای مورد مطالعه بر اساس روش نمونه گیری در دسترس ۷۰۸ دانشجوی غیربومی ساکن در شهرستان های محل تحصی انتخاب گردیدند و پرسشنامه های عوامل حمایت کننده فردی خود پنداره و عزت نفس و احاس غربت بر روی آنها اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. داده ها به وسیله برنامه کامپیوتری SPSS16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج بدست آمده نشان میدهد که بیشترین ضرایب همبستگی بدست آمده بین خود پنداره با عامل احساسی تنهایی و سردرگمی و ناسازگاری با محیط های جدید و و عزت نفس نیز با احساس تنهایی و سردرگمی با محیط های جدید بود.