جایگاه انسان کامل در مکاتب شرقی و غربی و مقایسه آن با عرفان اسلامی

انسان یکی از مباحثی است که همواره مورد توجه اندیشه ی بشری بوده است بحث شناختن انسان از گستره ترین مباحثی است و به تمامی فعالیت های علمی و فکری انسان ها جهت میدهد از آنجا که آدمی میل به کمال در وجود او نهادینه شده است همیشه در جستجوی انسان کامل بوده که در کلیه ی ادیان بزرگ و مکتب های فلسفی و فکری جهان در شرق و غرب به الگوهایی کامل بر میخوریم که مورد ستایش واقع شده اند و این موضوع نیز همواره در فلسفه متعالیه و عرفان مورد بحث بوده است و کیفیت مراحل رسیدن به سلوک و در نهایت انسان کامل مورد توجه عارفان بوده است و از مهمترین موضوعاتی بوده است که ذهن عارفان و متفکران هر دوره ای را به خود مشغول نموده است پژوهش حاضر با هدف آشنایی با انسان کامل از نظر مکاتب مختلف شرقی و غربی و عرفان اسلامی و به شیوه ی توصیفی تحلیلی نوشته شده است نگارنده در این پژوهش از ارائه تعاریفی از انسان و انسان کامل به بررسی نظریه ها و دیدگاه های مختلف در مورد انسان و در نهایت انسان کامل و ویژگی های آن پرداخته و به این نتیجه رسیده است که اومانیسیم یا فرهنگ انسان محور خصیصه غرب مدرن است و آن را از تمامی دوره های ما قبل خود و نیز دنیای شرقی متمایز میکند و اومانیسم غربی با اصالت دادن به انسان در حقیقت وجود خداوند را نفی میکند اما در عرفان اسلامی انسان کامل طیب دردهای انسان های هبوط یافته و رانده شده است انسان کامل مظهر صفات الهی و نور میباشد او مقصود و خلاصه ی جملگی آفرینش و معشوق خداوند است