بررسی تاثیر سلامت روانی بر ابتکار و نوآوری دانش آموزان در مدارس مقطع متوسطه پسرانه و دخترانه شهرستان مشهد

هدف اساسی از انتخاب موضوع و انجام تحقیق در زمینه تاثیر سلامت روانی بر ابتکار و نو آوری دانش آموزان دستیابی به نتایجی است که احتمالا حاکی از ارتباط برخی از عوامل بین آنهاست برای انجام پژوهش از روش توصیفی پیمایشی استفاده شده است جامعه و نمونه آماری را ۲۰۹ نفر پسر و ۲۱۸ دختر جمعا ۴۲۷ نفر و والدین آنها تشکیل داده است. تجزیه و تحلیل نتایج و داده ها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی مثل فراوانی میانگین ضریب همبستگی پیرسون انحراف معیار آزمون T تحلیل واریانسو... به وسیله بسته نرم افزار آماری SPSS۱۳ صورت گرفته است نتایج حاکی است ۱۶٪ دانش آموزان ابتکار و نو آوری زیاد ۴۲/۲ ٪ ابتکار و نو آوری زیاد ۲۸/۷٪ ابتکار و نو آوری کم و ۱۷/۵ ابتکار و نو آوری بسیار کم از خود نشان دادند. که ۵۳/۸٪ بالاتر از حد متوسط و ۴۶/۲٪ نیز پایین تر از حد متوسط میباشد. اکثریت والدین ۹۲/۵ ٪ نیز سلامت روانی حد متوسطی به رشد ابتکار و نو آوری دانش آموزان دارند. از نظر ابتکار و نوآوری دانش آموزان رابطه آماری معنی داری بدست نیامده است r=۲۰٪ یعنی والدین دیدگاه های تربیتی روشن و جهت داری که بتواند رشد قوه ابتکار و نو آوری کودکان را پشتیبانی و حمایت کند نداشته و در تربیت دانش آموزان گرایشات شدیدا محافظه کارانه ای دارند که احتمالا میتواند دلیلی بر تقدم و اهمیت موفقیت تحصیلی بر رشد ابتکار و نو آوری باشد ارتباط برخی از عوامل تشکیل دهنده ابتکار و نو آوری با سلامت روانیها ی والدین جنسیت دانش آموزان تحصیلات و شغل والدین وضعیت رفاهی خانواده ها و... که مربوط به فرضیه های فرعی تحقیق مباشد قابل توجه است