افزایش مقاومت برشی ساختمانهای با مصالح بنائی با تغییر شکل آجرهای مصرفی

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,137

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCCHUNB01_20

تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1384

چکیده مقاله:

از آنجایی که ساختمانهای با مصالح بنائی نسبت به ساختمانهای اسکلتی ارزان ترساخته می شوند برای ساخت مانهای مسکونی کوچک تمایل افراد به ساخت این گونه بناها بیشتر میباشد ساختمانهای بنائی از مقاومت کافی در مقابل زلزله برخوردار نیستند یک ساختمان مقاوم در مقابل زلزله کلی باید دو مزیت عمده داشته باشد: -1 شکل پذیری مناسب در مقابل امواج طولی زلزله -2 مقاومت برشی مناسب در زلزله شدید ساختمانهای با مصالح بنائی در مقابل زلزله دارای شکل پذیری مناسبی نیستند ، لذا وجود شناژهای عمودی وافقی این نقص را به شکل قابل توجهی بر طرف می کند ولی ضعف دیگر ، عدم مقاومت برشی کافی دیوارها می باشدودر صورتی که روشهای مناسبی برای افزایش مقاومت برشی ساختمانهای با مصا لح بنائی اتخاذ گردد ، میتوان این ساختمانها را در مقابل نیروی احتمالی زلزله قابل اطمینان تر کرد . بناء ساختمان یا فرو ریختن آن در یک زلزله بستگی به مقاومت ضعیف ترین قسمت ان دارد اگر قسمت ضعیف شکسته شود احتمالاٌ بقیه ساختمان نیز فرو خواهد ریخت . بنابراین در دیواری که یک دسته آ جر نرم و ضعیف وجود دارد استفاده از آجرهای خوب ومقاوم در قسمتهای دیگر ساختمان بی فایده است ، آجرهای نامرغوب یک لایه ضعیف در دیوار تشکیل می دهند و ساختمان هنگام زلزله در محل لایه مزبور شکسته خواهد شد.همچنین استفاده از ملات نامرغوب در قسمتی از دیوار بر روی مقاومت تمام ساختمان اثر میگذارد ، در نتیجه تمام آجرها و ملات بکار رفته باید مرغوب باشند . نکته قابل ذکر این است که ضعیف ترین قسمت دیوار در برابر نیروی برشی حد فاصل بین آجر و سازه است که با ید این قسمت با اتخاذ تدابیری در برابر این نیرو مقاومت شود.

نویسندگان

صدیقه شیروانی

کاردان معماری