مطالعه تجربی رفتار برشی اتصالات پی-دیوار مستطیلی

رفتار برشی صفحات بتنی در محل اتصال به دیوار مستطیلی با انجام آزمایش بر روی چهار نمونه ی آزمایشگاهی، به صورتتجربی مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها متشکل از صفحات مستطیلی تخت واقع بر روی تکیه گاه های ساده بودند که دیوارهای مستطیلی شکلی در مرکز به آنها متصل می شد. بار با خروج از مرکزیت و با روند افزایشی یکنواخت به نمونه ها وارد شده و رفتار بار -خیز آنها بررسی شد. مقادیر متفاوتی برای نسبت ابعادی دیوارها و خروج از مرکزیت نسبی انتخاب شد. تمامی نمونه ها، گسیختگی از نوع پانچ ترد از خود نشان دادند. بلافاصله پس از رسیدن به مقاومت حداکثر، نمونه ها وادار به تحمل تغییر شکلهای اضافی شدند تا رفتار پسا-اوج و ظرفیت پسماند آنها مطالعه گردد نتایج ظرفیت برش پانچ به دست آمده از آزمایشهای تجربی برای این اتصالات با مقادیر برآورد شده توسط آئیننامه های ACI و EC2 مقایسه گردید. نشان داده شد که بارهای گسیختگی برآورد شده توسط آئین نامه EC2 به نتایج تجربی نزدیکتر می باشند، در مقابل آئیننامه ACI مقادیر محافظه کارانه تری را نتیجه میدهد. نشان داده شد که اتصالات پی -دیوار مستطیلی و یا دال -دیوار مستطیلی که در آنها نسبت ابعادی ستون از پنج بزرگتر م یباشد، ظرفیت دورانی کمی دارند و قادر به تحمل تغییر مکان های نسبی طبقه پیش بینی شده توسط آئین نامه ACI نمی باشند.

کلیدواژه ها:

برش پانچ ، اتصال پی- دیوار ، دیوار مستطیلی ، ظرفیت پانچ ، ظرفیت دورانی