اثر افزودنی های معدنی و ابعاد قالب بر پتانسیل جداشدگی استاتیکی بتن خود تراکم

پایداری استاتیکی بتن خود تراکم یکی از پارامترهای بسیار مهم آن می باشد. این پارامتر بویژه در قطعات بتنی که دارای نسبت ارتفاع به سطح مقطع بالا (مانند ستون ها) می باشند دارای اهمیت دو چندان است. در این تحقیق اثر انواع افزودنی های معدنی شامل متاکائولن، سرباره و میکروسیلیس بر پتانسیل جداشدگی استاتیکی بتن خود تراکم بررسی شده است. همچنین اثر تغییر در ارتفاع قالب در جداشدگی استاتیکی این بتن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد در بتن خودتراکم حاوی افزودنی های معدنی، مقدار پتانسیل جداشدگی استاتیکی کاهش چشمگیری می یابد. همچنین با افزایش ارتفاع قالب، پتانسیل جداشدگی استاتیکی افزایش می یابد. ضمنا بین مقاومت الکتریکی در ارتفاع های مختلف قالب با پتانسیل جداشدگی استاتیکی بتن خود تراکم ارتباط معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بتن خود تراکم ، جداشدگی استاتیکی ، افزودنی های معدنی ، ارتفاع قالب