بررسی تاثیر قلیایی ها بر زمان گیرش اولیه و نهایی خمیرهای سرباره ای

کندگیری و فعالیت کم سرباره ها، خصوصیات مکانیکی کوتاه مدت بتن ساخته شده با این مواد را به شدت تحت تاثیر قرار داده و تضعیف می کند. بر این اساس محققان تلاش در راستای افزایش فعالیت سرباره ها را آغاز نموده اند. در پژوهش حاضر نتایج مطالعات انجام شده بر روی سرباره های آهن گدازی کارخانه فولاد اصفهان، که فعالیت پوزولاتی و هیدرولیکی کمی دارد ارایه شده است. جهت کاهش زمان گیرش سرباره ها، از سه گروه فعال ساز قلیایی با نام های سدیم هیدروکسید (NaOH) سدیم کربنات ((Na(2)CO(3) و سدیم سلیکات مایع (Water Glass) در غلظت های 4% و 8% استفاده شده است. در طرح های حاوی سدیم سیلیکات، مدول سیلیس 0.75 انتخاب شده است. در تمام طرح ها سرباره در دو نسبت 50% و 100% جایگزینی سیمان شده است. نتایج حاکی از آنست که فعال سازها در طرح های حاوی 50% سرباره، زمان گیرش را به شدت کاهش داده و در بیشتر طرح ها در حین ساخت، خمیر دچار گیرش شده است. لذا در طرح های حاوی 50% سرباره، استفاده از فعال سازهای قلیایی پیشنهاد نمی ود. در 100% جایگزینی سرباره به جای سیمان، فعال سازهای قلیایی، زمان های گیرش را بسیار بهبود داده و گیرش نزدیک به سیمان معمولی و حتی کمتر از آن را نیز شاهد بودیم. بر اساس مقایسه نتایج با زمان گیرش سیمان معمولی، می توان سدیم هیدروکسید با غلظت 4% و سدیم کربنات با غلظت 4% در ترکیب با 100% سرباره را مناسبترین فعال سازها دانست.

کلیدواژه ها:

سرباره ، اثر قلیایی ، زمان گیرش ، سرباره های آهن گدازی