مطالعه و بررسی اثر باز توزیع لنگر در سازه های بتن مسلح

آزمایشات نشان می دهد که یک سازه نامعین یا یک تیر سراسری بتن آرمه، با رسیدن لنگر در مقطع بحرانی به حد نهایی، دچار خرابی نمی شود؛ بلکه اگر سازه از شکل پذیری کافی برخوردار باشد، باز توزیع لنگر و تنش در اعضای خمشی، با توسعه مفصل پلاستیک در مقاطع بحرانی آنها ایجاد می گردد. این امر سبب می شود که سایر نقاط تیر به مقاومت و ظرفیت نهایی خود برسند. به علاوه، باز توزیع لنگر به طراحان اجازه می دهد که نمودار لنگر به دست آمده از تحلیل الاستیک را اصلاح نمایند. این کار به طور معمول با کاهش لنگر منفی در وجه تکیه گاه و افزایش لنگر مثبت در وسط دهانه ت ی ر همراه است. در این مقاله سعی شده که مساله باز توزیع لنگر تحت اثر بار ثقلی و بار زلزله در سازه های بتنی بررسی شود. برای تعیین میزان چرخش پلاستیک مورد نیاز از مبانی نظری ساده کار مجازی استفاده شده، و اثر تشکیل دو مفصل در طرفین تکیه گاه و نیز اثر وجود ستون د ر گره در نظر گرفته شده است با استفاده از ،ر وش های نظری، روابط تجربی و نتایج آزمایشگاهی ظرفیت چرخش پلاستیک تعیین شد ه و اثر عوامل مختلفی از جمله نسبت سختی اعضا،ترک خوردگی، نوع بار، نوع سازه، مقاومت بتن، نسبت لاغری، نسبت آرماتورهای طولی و عرضی بر باز توزیع م ج از مطالعه شده است. در این تحقیق نشان داده می شود که میزان مجاز تحت اثر بار های لرزه ای حداقل به اندازه مجاز برای بار ثقلی معتبر می باشد.

کلیدواژه ها:

مفصل پلاستیک ، بازتوزیع لنگر ، چرخش پلاستیک ، طراحی لرزه ای ، سازه های بتن مسلح