ارزیابی لرزه ای ساختمان های بتن مسلح دارای میان قاب بنایی با در نظر گرفتن منحنی های شکنندگی در مناطق با خطر نسبی زیاد زلزله

معمولا منحنی های شکنندگی برای تعیین آسیب پذیری سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد. لیکن آن چه در تعیین آسیب پذیری لرزه ای سازه ها اهمیت دارد، تعریف و نقش معیارهای خرابی می باشد که احتمال فراگذشت از این معیارهای خرابی مبنای تحلیل احتمالاتی زلزله است. در این مطالعه و تحقیق سه تیپ ساختمان بتن آرمه با تعداد طبقات 3، 5 و 8 به صورت سه بعدی با سیستم سازه ای قاب خمشی بتن آرمه با شکل پذیری متوسط مطابق آیین نامه 2800 ویرایش چهارم، بدون اثر میان قاب، با اثر میان قاب و با در نظر گرفتن ضعف سازه ای (شامل مقاومت کم بتن) در آن ها طبق مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ویرایش 1392 طراحی شده و تحت اثر 20 شتابنگاشت حوزه دور از گسل در نرم افزار اپنسیس تحلیل گردیدند. در نهایت منحنی های شکنندگی سازه های مورد نظر به کمک تحلیل دینامیکی غیر خطی فزاینده(IDA) محاسبه و ترسیم شدند. نتایج حاکی از آن است که نقش میان قاب ها در کاهش سختی جانبی ساختمان ها موثر بوده و در حدود 20 تا 40 درصد است. که متناسب با ارتفاع ساختمان و افزایش آسیب پذیری سازه هایی که دارای ضعف سازه ای بتن هستند می باشد.

کلیدواژه ها:

منحنی های شکنندگی ، میان قاب بنایی ، طراحی لرزه ای ، ارزیابی لرزه ای ، آسیب پذیری