بررسی فنی و اقتصادی روش بهینه تولید بتن ناتراوا (جهت بکارگیری در تصفیه خانه پروژه بیمارستان 96 تخت خوابی لنگرود)

بیمارستان 96 تخت خوابی لنگرود با تعداد 96 تخت اسمی و 132 تخت کل هم اکنون با پیشرفت فیزیکی بیش از 85 درصد در مراحل انتهایی عملیات اجرایی قرار دارد. مطابق تفاهمنامه سال 1384 مابین وزارت نیرو و وزارت بهداشت، درمان و آمورش پزشکی مقرر گردید که در کلیه شهرهای فاقد تصفیه خانه جهت آلودگی زدایی فاضلاب بیمارستان نسبت به تعبیه و احداث تصفیه خانه اختصاصی در سایت بیمارستان اقدام و خروجی تصفیه شده امکان اتصال به شبکه جمع آوری یا دفع فاضلاب شهری را خواهد داشت. از اینرو با توجه به عدم وجود تصفیه خانه مرکزی در شهرستان لنگرود طراحی و احداث تصفیه خانه با ظرفیت 100 متر مکعب در روز در دستور کار پروژه قرار گرفت. اما اثرگذاری عوامل خورنده ورودی از شبکه فاضلاب بیمارستانی و سطح بالای آب زیرزمنی (0.5 تا 1 متر در محل احداث پروژه) بصورت توامان سبب شده تا ضرورت ضرورت بکاگیری راهکار مقابله ای جهت تضمین عملکرد سازه در دوره بهره برداری و تامین ملاحظات دوام سازه در برابر نفوذ آب مورد بررسی قرار گیرد. در این تحقیق با هدف دستیابی به طرح اختلاط بهینه از نظر پارامترهای نفوذپذیری، خواص مکانیکی، کارایی مطلوب و نهایتا مولفه اقتصادی برنامه آزمایشگاهی بر پایه مقایسه چگونگی کمی و کیفی تغییرات مشخصات بتن در نتیجه راهکارهای کاهش نسبت آب به سیمان، اصلاح دانه بندی مصالح سنگی، بکارگیری دوده سیلیس بصورت مجزا و نهایتا مصرف توامان میکرو و نانوسیلیس در هر یک از حالات یاد شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج قابل توجه این مطالعه آن است که اثرگذاری نانو و میکرو سیلس در حالتی نمود بیشتری خواهد یافت که با کاهش نسبت آب به سیمان و بکارگیری دانه بندی بهینه، منافذ ریزساختار بتن به حداقل اندازه خود کاهش داده شود. در غیر این صورت علی رغم صرف هزینه مستقیم بکارگیری این مواد و هزینه غیرمستقیم مصرف افزودنی فوق روان کننده جهت جبران کاهش کارایی ناشی از حضور ریزپرکننده ها، اثرگذاری موثر این مواد حاصل نخواهد شد.

کلیدواژه ها:

تصفیه خانه ، میکروسیلس ، نانوسیلیس