بررسی اثر پلیمر مسلح شده با الیاف و بتن فیبری بر سازه های بتنی مدفون در خاک تحت بار انفجار

در آستانه قرن بیست و یکم که جهان آکنده از منازعات ژئوپلیتیک بوده و نشانه ای از خاتمه ی قریب الوقوع درگیری های مسلحانه دیده نمی شود، انجام اقدامات پدافند غیرعامل توسط کشورهای مختلف استمرار داشته و جایگاه ویژه ی خود را در سیاست های دفاعی کشورهای مختلف به عنوان یک نیاز حیاتی حفظ نموده است و با روش های مختلف از قبیل ایجاد دیوارهای دفاعی الکترونیکی، قرارگاه های فرماندهی عمیق و نیمه عمیق زیرزمینی، پناهگاه های مقاوم در برابر سلاح های متعارف و نامتعارف، مقرهای هدایت و کنترل و فرماندهی عمیق و نیمه عمیق زیرزمینی، پناهگاه های مقاوم در برابر سلاح های متعارف و نامتعارف، مقرهای هدایت و کنترل و فرماندهی نظامی و سیاسی، متروهای عمیق زیرزمینی چندمنظوره، سیلوهای موشکی، تونل ها و سازه های امن دفاعی زیرزمینی، مراکز فرماندهی و کنترل متحرک ریلی، پراکندگی و تمرکززدایی مراکز ثقل، هنوز هم ادامه یافته است. با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی کشور و توسعه و گسترش شهرها و مراکز صنعتی، تونل و فضاهای زیرزمینی برای استفاده حمل ونقل داخل و خارج از شهر، انتقال آب و فاضلاب، لوله رانی بدون حفاری سطحی برای انتقال مواد سوختنی و انرژی از قبیل نفت و گاز، احداث فضاهای زیرزمینی استراتژیکی و دفاعی، تولید برق، ایستگاه های مترو و پارکینگ به طور فزاینده ای در حال مطالعه، ساخت و بهره برداری هستند نیاز به مطالعه و بررسی اثر این گونه سازه ها در مواقع بحران بیش ازپیش احساس می شود. با توجه به اهمیت این موضوع در این تحقیق سعی گردیده است، که با استفاده از نرم افزار تخصصی آباکوس ، تونل های بتنی (نمونه موردی) که با استفاده از بتن الیافی فیبری (FRC) و الیاف پلی پروپلین (FRP) تقویت شده را تحت بار انفجار قرار می دهیم. بررسی ها نشان می دهد الیاف FRP و بتن الیافی فیبری تاثیر مثبتی بر پاسخ سازه تحت بار انفجار دارد.

کلیدواژه ها:

انفجار ، الیاف frp ، بتن frc ، سازه بتنی مدفون