ارزیابی پتانسیل واکنش زایی قلیایی - سیلیسی سنگدانه های بتن قطعه 2 راه آهن میانه - اردبیل

امروزه در جهان تحقیقات گسترده ای بر روی پتانسیل واکنش زایی قلیایی - سیلیسی مصالح (ASR (Alkali- Silica Reaction) یا سرطان بتن، به منظور تامین دوام دراز مدت سازه های بتنی و حیاتی در حال انجام می باشد. رایجترین آسیبی که این خاصیت مصالح سنگی به بتن در برگیرنده آن وارد می کند، ایجاد ترک های سطحی است که به مرور زمان تبدیل به ترک های عمقی می شوند. وجود سیلیس فعال (به اشکال اپال، کلسدونی، تری دیمیت و...) و ترکیب آن با هیدروکسید های قلیایی سیمان باعث ایجاد یک ژل سیلیکاتی در اطراف سنگدانه می گردد که به مرور زمان و در اثر جذب رطوبت باعث انبساط و ایجاد ترک در بتن خواهد شد.در این پژوهش اقدام به ارزیابی پتانسیل واکنش زایی قلیایی - سیلیسی سنگدانه های بتن قطعه 2 راه آهن میانه – اردبیل و ارائه راهکارهای بهبود کیفیت مصالح اعم از اختلاط مصالح غیر واکنشزا با مصالح واکنشزا، افزودن دوده سیلیس و افزودن سیمان پوزولانی ویژه گردیده است. در این راستا از روش های استاندارد بین المللی آزمایشات واکنش زایی قلیایی - سیلیسی همانند آزمایش شیمیایی (ASTM C289)، منشور ملات (ASTM C1260) و منشور ملات تسریع شده در سیمانهای آمیخته (ASTM C1567) استفاده گردیده است. با عنایت به پتانسیل بالای واکنش زایی قلیایی -سیلیسی مصالح و انجام 22 مورد آزمایش ارزیابی این واکنش زایی با نسبت های مختلف اختلاط مصالح و افزودنی ها، مشخص گردید استفاده از سیمان پوزولانی ویژه به همراه 5% دوده سیلیسی می تواند گزینه برتر جهت کنترل قابلیت واکنش زایی قلیایی – سیلیسی سنگدانه های منطقه باشد.

کلیدواژه ها:

واکنش زایی قلیایی-سیلیسی ، دوده سیلیسی ، سیمان پوزولانی ویژه ، ژل سیلیکاتی ، هیدروکسیدهای قلیایی