تحلیل الگوی مکان یابی فضاهای سبز عمومی در شهرستان مینودشت بااستفاده از مدل آماری نزدیکترین مجاورت

پارک های شهری سهم اساسی در رفاه عمومی مردم دارند. نقش آن را می توان در رفاه شخصی، اجتماعی، اقتصادی، محیطی و روانی شهروندان مشاهده کرد. تامین نیازهای اجتماعی و روانی شهروندان و تقویت همبستگی اجتماعی و نزدیکی با طبیعت به نحوه بهره گیری از فضاهای باز و سبز شهری مربوط می شود که به برنامه ریزی و طراحی سنجیده نیاز دارد. ارائه فرصت برابر در دسترسی به پارک ها یکی از مسائل مهم در طراحی و توزیع مناسب پارک هاست. این موضوع یکی از جنبه های اصلی در سیستم گذران اوقات فراغت افراد یک شهر در جهت دسترسی هر چه بهتر و مناسب تر افراد یک شهر است. با پذیرفتن این نکته که فضای سبز به عنوان ریه های تنفسی شهر به شمار رفته و فقدان آن به معنی عدم وجود سلامت جسمی و روانی در شهرها محسوب می شود ضرورت توجه به فضای سبز ملموس تر می شود. با توجه به این ضرورت، هدف این مقاله بررسی توزیع فضایی و مکان یابی پارک های شهرستان مینودشت با استفاده از نقشه ها و تحلیل آنها و بررسی میدانی نگارنده می باشدواز موقعیت جغرافیایی در تحلیل ها استفاده شده است. در بررسی پارک های شهرستان مینودشت به نحوه پراکنش، توزیع پارک و تعداد پارک در سطح منطقه، شهر و ... پرداخته شده است. بنابراین در این مقاله ابتدا توزیع فضای پارک ها در سطح شهرستان مینودشت بررسی شده. نتایج نشان می دهد که توزیع پارک های شهرستان مینودشت نامناسب است و محله شماره 6 بیشتریناولویت را برای احداث فضای سبز دارد.

کلیدواژه ها:

مینودشت ، پارک های شهری ، موقعیت جغرافیایی ، طراحی ، مکان یابی