مدیریت مشارکتی منابع آبی با ایجاد و توسعه تعاونی های آب بران

محدودیت منابع آب و تخصیص بخش اعظم آن در امر تولید محصولات کشاورزی در مقابل افزایش رشد جمعیت جهان و نگرانی از کمبود مواد غذایی، دست اندرکاران صنعت آب را به خصوص در کشورهای در حال توسعه متوجه گرایش به تعاونیهای آب بران در بخش کشاورزی نموده است، به طوری که به مقوله تعاونیهای آب بران برای تغییرات رفتاری و مشارکت کشاورزان در مدیریت آب کشاورزی توجه زیادی شده است. نقش کلیدی تعاونی های آب بران به عنوان تشکیلات پایدار محلی در مدیریت بهینه مصرف آب کشاورزی، از طریق مشارکت ذینفعان در تمامی مراحل تصمیم گیری، برنامه ریزی، ساخت، بهره برداری، نگهداری تامین مالی و همچنین در تمامی سطوح مدیریت آبی امکانپذیر است. پژوهش حاضر با استفاده از روش مطالعه اسنادی و کتابخانهای، تلاش میکند ضمن مرور انتقادی تاریخچه، مفاهیم، اهداف و تجربه تعاونیهای آب بران در ایران و سایر کشورها، به موانع شکل گیری و عوامل موثر در موفقیت تعاونیهای آب بران اشاره کند.

کلیدواژه ها:

تعاونی آب بران ، مدیریت مشارکتی آب ، مشارکت ذی نفعان ، نظامهای بهره برداری نوین.