مدل سازی یک سامانه هوشمند مبتنی بر منطق فازی به منظور انجام هدفمند فرایند آبیاری

اتخاذ راهبردهایی مبتنی بر علم و فناوری در کشاورزی، که مصرفکننده بخش زیادی از منابع آب است، راهی قابل اتکا در افزایش بهره وری آب میباشد . یکی از این راهبردها توسعه سامانه های آبیاری هوشمند است که بتوانند با حفظ شرایط زیستی گیاه حداقل آب را به آن برسانند. در این پژوهش، یک سامانه آبیاری هوشمند مبتنی بر منطق فازی مدلسازی شد که میتواند به عنوان یک سیستم کنترل مرکزی فرایند آبیاری را بر اساس نیاز گیاه صورت دهد. شاخص مد نظر در تعیین نیاز آبی گیاه تبخیر و تعرق بوده است. در این مدلسازی ارتباط بین شاخصهای ذخیره رطوبت بستر ریشه با عوامل محیطی از قبیل دما، رطوبت نسبی و نور به عنوان پارامترهایی برای برآورد تبخیر و تعرق گیاه مدنظر قرار گرفت. این عوامل محیطی ورودیهای مدل فازی بوده و خروجی آنها تبخیر و تعرق بوده است. مقادیر تبخیر و تعرق برآورد شده توسط مدل فوق در بازه های زمانی مناسب با هم جمع شده تا به حد آب قابل دسترس گیاه (RAW ) برسند. در این زمان دستور آبیاری صادر میشود. این مدل بر اساس طراحی یک سامانه کشت هیدروپونیک ایجاد شد اما برای انواع کشتهای مزرعهای و گلخانه ای نیز قابلیت اجرا دارد.

کلیدواژه ها:

آبیاری هوشمند ، منطق فازی ، آب قابل دسترس ، مدلسازی.