بررسی پارامترهای میدانی درجهت افزایش کیفیت جوش در ih جوشکاری مقاومتی فرکانس بالا

در این پژوهش تغییرات پارامترهای میدانی در جهت افزایش کیفیت جوش در جوشکاری مقاومتی فرکانس بالا بر روی لوله های از جنس فولاد ST-37 مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به آلودگی ورق مصرفی خط تولید و به علت حساسیت دراستفاده از این لوله ها در خطوط انتقال نفت و گاز، آزمون های رادیوگرافی و سختی سنجی و مقاومت به خوردگی از خط جوش لوله های تولید شده به روش HFW در ولتاژ و آمپرهای مختلف جهت بررسی تطابق با استاندارد ها انجام شد. یافته ها نشان داد که وجود عیوب در جوش تأثیر قابل توجهی بر خواص مکانیکی داشته و همچنین باعث عدم پذیرش آزمون کشش و سختی سنجی گردید. مطالعه عکس های رادیوگرافی حاکی از آن بود با افزایشمقدار حرارت ورودی تعداد و اندازه عیب ها در درز جوش لوله ها افزایش چشمگیری داشت. همچنین که در حرارت ورودی بهینه با شدت جریان 1100 آمپر و اختلاف پتانسیل 312 ولت و فرکانس 180 هرتز با سرعت 7 متر بر ثانیه هیچ گونه عیب مشاهده نشد. وهمچنین مقاومت به خوردگی خط جوش فولاد فوق در محلول NaC1 با غلظت 3.5%wt شامل پلاریزاسیون Tafel انجام شد که نشان داد با افزایش دانسیته جریان مقاومت به خوردگی نیز کاهش می یابد

کلیدواژه ها:

جوشکاری فرکانس بالا ، ، فولاد st37 ، خواص مکانیکی ، مقاومت به خوردگی