اضطراب و افسردگی خانواده های دارای بیمار روانی مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر اهواز در سال 1395

مقدمه : وجود بیمار مبتلا به اختلال روانی استرس و بار مراقبتی زیادی بر خانواده تحمیل می کند و می تواند زمینه سازبروز علایم و اختلالات روانی در سایر اعضاء گردد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان اضطراب و افسردگی مراقبینخانوادگی خانواده های دارای بیمار مبتلا به اختلال روانی می باشد.روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی می باشد. جامعه پژوهش شامل خانواده های دارای بیماران روانی بوده که بیمار آنها دربخش های روانپزشکی بستری بودند. نمونه پژوهش شامل 152 خانواده می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه هایویژگی های دموگرافیک، و پرسشنامه اضطراب و افسردگی بیمارستانی HADS بود. یافته ها: 63 % مراقبین خانوادگی مرد بودند و اکثرا در سنین 30 تا 50 سال به سر می بردند. 48 % مراقبین خانوادگی دچار علایم اضطراب و 57/3 درصد دچار علایم افسردگی بودند. ارتباط معنی داری بین سن، جنس، طول مدت بیماری و نوع اختلال بیمار، با میزان افسردگی و اضطراب مراقبین خانوادگی، وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری : با توجه یافته های مطالعه ی حاضر که نشان دهنده ی فراوانی نسبتا بالای علایم اضطراب و افسردگیدر مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اختلالات روانی می باشد، مد نظر داشتن برنامه های مشاوره ای و حمایتی در جهتپیشگیری و کاهش این علایم در مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اختلالات روانی، توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، مراقبین خانوادگی ، بیمار مبتلا به اختلال روانی