ارزیابی ریسک پروژه های ساختمانی بر اساس سیستم استنباط فازی

هر آنچه بر کیفیت، هزینه و دوره زمانی انجام پروژه موثر باشد مورد توجه مدیران پروژه است و سعی در درک واقعی تر ماهیت آنها جهت دستیابی به راهی مطمئنتر برای کنترل و مدیریت آنها دارند تا هرچه بهینه تر به اهداف پروژه نائل آیند. ریسک ها از اهم مسائل تاثیرگذار بر اهداف پروژه اند چه بسا با نادیده گرفتن آنها، پروژه به شکست می انجامد. از این رو شناسایی و اولویت بندی ریسک ها در مراحل مختلفپروژه میتواند مدیران پروژه را در برنامه ریزی و اتخاذ تصمیم بهتر یاری دهد. با توجه به اینکه ریسکها از ماهیت غیرقطعی برخوردارند و تئوری منطق فازی با موارد ابهام و عدم قطعیت در علوم مختلف تعاملی مناسب دارد، در این پژوهش برای ارزیابی ریسک ها از سیستم استنباط فازی استفاده نمودهایم. بدین صورت که ابتدا با مطالعه آثار گذشته و بررسی نظرات کارشناسان و متخصصان خبره ریسک های پروژه های ساخت را شناسایی نموده و با استفاده از مدلی برگرفته از سیستم استنتاجی فازی- عصبی تطبیقی (ANFIS) به ارزیابی کمی ریسک های پروژه پرداخته و با محاسبه مقدار ریسکبه اولویت بندی آنها پرداختیم. علاوه بر آن روش جدیدی برای مواردی که دسترسی به تعداد خبرگان کافی امکان پذیر نیست و یا داده ها ناکافی است ارائه شده است. در نهایت اعتبار روش پیشنهادی را بررسی نموده که به نتایج بهتری منجر گردید و لذا این روشرا به مدیران پروژه های ساخت توصیه می نماییم.

کلیدواژه ها:

ریسک ، منطق فازی ، عدم قطعیت ، سیستم استنتاجی فازی- عصبی تطبیقی (ANFIS)